Gwiazdozbiór Andromedy


Andromeda (łac. Andromeda, dop. Andromedae, skrót And) – duży i wyrazisty gwiazdozbiór nieba północnego, 19. co do wielkości, który zdaje się wyrastać z Wielkiego Kwadratu Pegaza. Gwiazdozbiór ten ustanowili starożytni Grecy, w II w.n.e. znalazł się w grupie 48 konstelacji wymienionych przez Ptolemeusza. Razem z takimi gwiazdozbiorami jak Kasjopeja, Cefeusz, Perseusz, Wieloryb, Woźnica, Jaszczurka i Trójkąt tworzy rodzinę konstelacji Perseusza. Są one powiązane mitologicznym pochodzeniem nazw. W Polsce widoczny od lata do zimy. Najlepiej widoczny jesienią. Liczba gwiazd widocznych nieuzbrojonym okiem: około 100.
Najjaśniejszą gwiazdą jest Alpheratz (α And) o jasności 2,07m. Jest to gwiazda podwójna o zmiennej jasności i okresie zmian 0,97 dnia. Nazwa wywodzi się z arabskiego i pochodzi z czasów, kiedy gwiazda ta wchodziła w skład gwiazdozbioru Pegaza, i oznacza „pępek konia”. Gwiazda ta obecnie odpowiada głowie Andromedy, mitycznej postaci. Gwiazda położona jest w odległości 97 lat świetlnych od Słońca.





Słynny, prawie wygasły rój, który w 1872 roku dał niezwykle obfity deszcz spadających gwiazd. Jego ciałem macierzystym była kometa Bieli, która rozpadła się, dając źródło meteorom. Do dziś obserwuje się z rzadka nieliczne zjawiska na przełomie listopada i grudnia.